Szanowni Państwo,
Witamy na stronie o usuwaniu elektrod wewnątrzsercowych. Strona adresowana jest do do Lekarzy implantujących urządzenia, kontrolujących tych pacjentów a także do samych Pacjentów .
Implantacja urządzeń elektronicznch sterującym pracą serca (stymulator, defibrylator, urządzenie resynchronizujące) stała się standardową procedurą leczenia zaburzeń rytmu serca. Jednak w niewielkim odsetku przypadków, jak w w każdej innej procedurze leczniczej, może dojść do powikłań. Jedną na najczęściej stosowanych terapii w takim przypadku jest replantacja (usunięcie) części lub całości wszczepionego Pacjentowi układu. Na naszych stronach znajdziecie Państwo zbiór wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej przezżylnego usuwanie elektrod (TLE – Transvenous Lead Extraction) skierowane do lekarzy i Pacjentów oraz opis procedury zgłaszania Pacjentów do leczenia.
Mam nadzieję, że strona ta spełni oczekiwania na szersze informacje dotyczące postępowania z problemami elektrod urządzeń kontrolujących pracę serca.
Liczę, że odpowiedzi na e-mailowo zadawane pytania, po odpowiednim uogólnieniu, spowodują, że w przyszłości strona jeszcze bardziej będzie spełniała oczekiwania użytkowników.
Prof. Andrzej Kutarski
„Motto strony UE – czy żart?” Ryzyko usunięcia porzuconej elektrody podwaja się co 3 lata. Porzucona elektroda jest niezależnym czynnikiem ryzyka infekcji układu, czynnikiem ryzyka powstawania wegetacji i niezależnym czynnikiem powikłań późniejszego TLE. Wskazania 2b (HRS 2009) są tak samo ważne jak 1 i 2a ale ze zrozumiałych względów (brak trajali) – mają inny stopień wiarygodności (Charles Byrd Rome Progr. Clin. Pac. 2010). Pacjent ma mieć tylko tyle (sprawnych) elektrod – ile potrzebuje i ani jednej więcej (Charles Byrd IDSS 1995). Ujmując brutalniej: Lekarz, decydujący o pozostawieniu nieczynnej elektrody – bierze na siebie (moralną) odpowiedzialność za następstwa tej decyzji nawet po kilkunastu latach.